Armagnac
Bas-Armagnac/
Tenarèze
12 anos
Embotellado pola casa
40% vol
Como disque é moi bo iso de andar a mirar mundo, coñecer outras historias e esas cousas todas, este ano metín no programa un par de armagnaciños, e aquí vai o primeiro (o seguinte, Dm, a semana que vén). En principio, non me chistan moito as bebidas de negociante nin de mestura dunha barrica mercada alí, dúas acolá e así. Ou máis ben non me chista moito a idea. Pero como o que teño a man é o que é, hai o que hai, e o que hai non foi perda de tempo ningunha.
Ambarino con brillos dourados, lágrima gorda e redonda. No nariz, unha primeira impresión estraña, de flor de espiño e marroquinería. Despois dun anaco xa vexo notas máis típicas de brandy, con ameixa pasa, pero non son as dominantes. Agora especias (comiño, p.ex.). Carabuña de cereixa. Nisto vén un ton de violetas cun puntiño de incenso. Volve marchar e queda terroso. Vai alternando rexistros, metendo polo medio algo de pastelería. A boca é alegre e equilibrada, fina; notas sobre todo de especias e de cereixa. Non ten demasiada forza, pero si viveza.
Para recordar sobre todo polo nariz, variado e complexo (parei nesta lista de descriptores, pero se quixese buscarlle máis aínda atopaba algún), aínda que un pouco fuxidío; cando un ten algo identificado, escapa e aparece un aroma distinto (e os que máis me gustan tardan en volver!). Tomo nota.
Nessun commento:
Posta un commento