Kilchoman inaugural release

Single Malt

Islay

3 anos

Embotellado pola destilería

46% vol

Hoxe toca comentar o que está empezando a producir a última destilería montada en Islay, Kilchoman. É un proxecto bastante interesante por varios motivos, e un deles é que empregan cebada cultivada alí por eles. Píllanlle tamén malte á maltería de Port Ellen (como case todas as demais), pero, no canto de mesturar o malte propio [que neste caso ademáis sería cultivado in situ] co outro, como fan p. ex. Laphroaig ou Bowmore, maceran, fermentan e destilan á parte, co que supoño que nalgún momento sacarán un whisky xa non só single malt senón “single finca”.

De momento este Inaugural Release ten color que xa entrou no dourado. No nariz a turba é evidente (cinza) pero non abusiva; de feito o protagonismo é para os aromas de xuventude do destilado, con intensos afroitados (goiaba, pera de manteiga, plátano), algún punto de cera, ribetes florais e algún outro que non dou acabado de identificar. Ó revolver a impresión de destilado fresco faise aínda máis forte, con aire de caña branca.

A boca é bravota, loxicamente, pero téñoos visto con máis anos que non lle andaban moi lonxe. Ataque aínda desorganizado, pero no posgusto hai cousas interesantes, cun cereal bastante franco e cunha turba aquí tamén presente pero equilibrada (agora tira máis a caucho a arder).

Con esta abundancia de aromas e este posgusto é unha destilería interesante para ver como lle vai dentro duns catro ou cinco anos (comezaron a producir en 2005); agora mesmo só sería recomendable para fanáticos da augardente branca, poitín e cousas así. Pode ser un problema o prezo: cando por un whisky de 3 anos e pico piden o que por, poñamos, un HP de 15...

Karukera réserve spéciale

Rhum vieux agricole

Guadalupe

5 anos

Embotellado pola destilería

42,00% vol

Toca hoxe comentar unha bebida que vén sendo un mundo novo para min. En ron o único que tiña probado era algún combinado perralleiro cando era novo (cousas da idade), pero este ano ocorréuseme que viña sendo hora de ampliar conñecementos, así que empecei por este como primeiro "ron serio". É un ron agricole, que se non me liei moito supón que está feito con zume de cana (e non melazas que quedan da extracción do azucre) e destilado en columna (cousa que sobre o papel non me chistaba moito). A ver entón:

Color pasado de ouro, entramos xa no cobre. Tá ben, non?

No nariz xa vén a sorpresa: intenso e fragrante, todo cheo de aromas que se poden encadrar nun par de grupos. Por un lado, e co protagonismo, temos o andel das especias, con notoria pementa negra, cravo, semente (e talo) de fiúncho, azafrán e mesmo algo de loureiro. Logo vai aparecendo un núcleo de plátano (ben maduro, cando xa vai negro), con certo reborde de pastelaría. Fóra diso, hai tamén algunha nota elusiva (vetiver?)

Na boca entra franco pero aínda con algunha pequena aspereza, e desprega ó instante, pero de xeito ben organizado, toda a riqueza de aromas do nariz e mais algún apuntamento de azucre moreno (isto tamén pode ser suxestión). No final destaca en especial o azafrán (co loureiro mesmo me fai pensar en carne de lagostino).

Como dixen, no paso de boca aínda ten algo por pulir, pero chistoume sobre todo a nitidez das fragrancias, en particular as especiadas, que se presentan tanto no nariz como na boca [en particular no posgusto] cunha definición ben destacable. Hm, contento de telo coñecido.