Bushmills Black Bush

 


Blended

Irlanda

Embotellado pola destilería (DIAGEO)

40,00% vol

Este ano volvo ó whiskeo un pouco máis tarde, pero tamén todo veu atrasado. Desta, ademais, vou empezar raro, cun blended, raza que polo normal non podo nin mirar diante. Pero é que este é un pouco especial: o whisky é bo, e ademais para min ten valor sentimental (sniff, sniff, noites de volta co violín ó lombo camiño do cemiterio de...). Ó conto: vén sendo material recomendable xa de por si, e non digamos para usos pedestres como flamexar, botar no xeado, visitas e cousas desas.

Entrando en materia: de color preséntasenos dourado cargado, disque de madeira xerezana, e isto último notase ben no nariz, cun fondo xenérico de xerez sobre o que destacan notas de mazá (acabada de cortar e caramelo de mazá). Tamén ten matices florais (rosa) e especiados (comiño? alcaravea?). Nin un ápice de alcohol de farmacia (unha das tachas dos blended), de feito pasaría tranquilamente por whisky de pote. Vese que o destilado aínda é novo , pero é franco e de aromas ben conxuntados.

Na boca é lixeiro e ten algún pequeno raspaciño pola xuventude (oficialmente ten 8 anos como máximo), pero é amable de beber, cunha textura tirando case para o guloso/adocicado. Aquí nótaselle máis o destilado de columna, e non é o máis longo ou intenso que vin, pero ben vale os vintepico ouros que vén custando.