 |
| [Bowmore 12] |
Single Malt
Islay
12 anos
Embotellado pola destilería
40,00% vol
Todo mundo ten unha historia de extremos con Islay; ou
ben un flipa e se fai fanático da brasa de turba ou ben lle parece unha cousa
noxenta e logo acaba colléndolle gusto. Eu debo de ser da terceira vía, porque
o primeiro Islay que probei parecíame de fume, froita e aceite de fritir, nin
repulsivo nin me cambiaba a vida. Logo funlle vendo o lado marítimo e un
inverno sen un destes xa non é o mesmo. O primeiro que probei foi un Bowmore de
12 anos, e hoxe volvo mirar a ver como está.
Dourado escuro, brillante e matizado. No nariz o fume
está presente pero non é para nada protagonista (en xeral o perfil está máis
preto de Highland Park que de Lagavulin). Polo lado dos aromas de froita, onde,
p.ex. Laphroaig ten melón aquí hai mazá e manga moi ben fundidas entre si, e
con apuntamentos de uz (e máis, cítrico?), e certo ton dóce (hai quen fala de mel; eu nin nego nin afirmo). Aparecen tamén puntos de mar
(arenque? algo de anchova?), que un preferiría que fosen máis fortes pero estar
están. Precisión e franqueza.
Boca cálida, non pedraalumbre, de entrada cereal que pasa
a amosar os aromas do nariz, tamén aquí enxertados uns nos outros. Final que
vai secando e engadindo matices máis iodados (por un momento mesmo azafrán) e
algún vexetal. Boa mostra, e ben tecida, da illa tirando pola banda moderada, e por complexidade dá para explorar máis (vou mercar a botella).
